Akkerbouwer Sander raakte arbeidsongeschikt en liet zich omscholen tot docent. Nu staat hij voor de klas en geeft hij les over het vak waar hij zo van houdt.
Akkerbouwer Sander liet zich door arbeidsongeschiktheid omscholen tot docent: “Dan sta je daar ineens voor de klas”
Hard werken werd er bij Sander met de paplepel ingegoten. Na zijn school te hebben afgerond, ging hij zo snel mogelijk als akkerbouwer het land op en nam hij het bedrijf van zijn ouders over. Ploegen op het land, wat installatiewerk voor ernaast en toen… arbeidsongeschiktheid. Sanders knieën hielden er mee op en daarmee ook het akkerbouwer zijn. Gelukkig kwam zijn vrouw met de gouden tip en zei: “jij moet voor de klas gaan staan”.
Die knieën werkten niet echt mee hè?
“Niet echt nee. Zodra ik op ongelijke grond moest werken, voelde ik het gelijk. Ik was te jong voor een nieuwe knie en kreeg een onderbeencorrectie. Dat heeft eigenlijk maar eventjes geholpen totdat de klachten weer terugkwamen. Als je op een gegeven moment niet eens meer de koppeling of rem van de heftruck kan intrappen, dan weet je genoeg. Ik werd 100% afgekeurd voor de landbouw. Tussendoor heb ik nog wat installatiewerk gedaan, maar ook dat werd uiteindelijk te zwaar. Ja, wat ga je dan doen?”
Je eigen werk niet meer kunnen doen is één ding, jezelf laten omscholen is weer heel wat anders…
“Zelf had ik nooit, maar dan ook nooit, verwacht ooit docent te worden. Het is dat mijn vrouw zei dat ze me wel voor de klas zag staan en met kinderen zag werken. Alsnog had ik er lange tijd mijn bedenkingen bij, maar uiteindelijk heb ik toch de stoute schoenen aangetrokken. Via via kon ik een dag meelopen op het Clusius college in Schagen om daar een lesje akkerbouw te geven. Daar was toen verder geen werk, maar even later werd ik wel gebeld door het Clusius college in Hoorn. Of ik op gesprek wilde komen. Ze zochten een docent voor de opleiding Groen, Grond & Infra. Ik moest alleen wel eerst een hbo-test halen om voor de klas te mogen staan. Die test haalde ik en vlak voor de zomer begon ik met werken. Dat was een beetje meelopen, kennismaken, de systemen leren kennen. Ja, en dan is de vakantie voorbij en dan sta je daar ineens voor de klas.”
Voor de klas staan is niet voor iedereen weggelegd. Hoe heb je je draai gevonden?
“Ik spreek dezelfde taal als die jongens. De dingen die ik ze leer, komen niet alleen uit een boekje, maar voor een groot deel uit mijn eigen werkervaring. Dat merken zij ook. Daarnaast ben ik ook bezig met een tweejarige opleiding om mijn Pedagogisch Didactisch Getuigschrift (PDG) te halen. Dat is mijn lesbevoegdheid voor het mbo. Ik ben van mezelf al een ‘mensenmens’, maar tijdens de opleiding leer ik ook op een andere manier hoe ik leerlingen het beste kan begeleiden. Het omgaan met hen zorgt er trouwens ook voor dat ik zelf blijf leren over akkerbouw. Zo groei ik zelf ook door in mijn eigen vakgebied. Dat, én het bezig zijn met de jongens, maakt dat ik zoveel plezier heb in wat ik nu doe. Ik zou ook niet meer weten wat ik anders moet doen dan lesgeven.”
Maar toch, eens een boer, altijd een boer?
“Tuurlijk. Boer zijn is het mooiste wat er is. Ik verhuur nu mijn land aan de buurman en als ik hem dan wel eens bezig zie, dan gaat het nog wel eens kriebelen. Dan denk ik ‘verdorie, waarom kan ik dat niet meer’? Het vreet echt aan je als je het werk waar je zo van houdt niet meer kunt doen. Maar het heeft geen zin om bij de pakken neer te gaan zitten, daar wordt niemand vrolijk van. Uiteindelijk heb ik de mogelijkheid tot omscholing met beide handen aangepakt en heb ik er toch een positieve wending aangegeven. Nu ben ik vooral hartstikke blij dat ik mijn eigen kennis en ervaring kan overdragen aan mijn leerlingen. Nee, ik heb nog geen moment spijt gehad van deze keuze.”
Wat is een wijze les die je je leerlingen meegeeft?
“Veel van de jongens die ik lesgeef, willen zo snel mogelijk hun diploma halen om daarna direct het land op te gaan. Daarom zeg ik ze altijd: ‘leer nou maar door, werken kun je je hele leven nog’. Ik snap ze wel hoor, ik was precies zo. Vroeger dacht ik dat ik de hele wereld aan kon en had ik niet gedacht dat mijn lichaam er zo snel mee zou ophouden. Toen ik eenmaal elke avond met koelelementen op mijn knieën lag en met tegenzin naar mijn werk ging, dacht ik: ‘had ik maar doorgeleerd’. Maar ja, arbeidsongeschiktheid overkomt je, dat kun je helaas niet plannen. Gelukkig had ik een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Het is misschien niet goedkoop, maar achteraf gezien, ben ik heel blij dat ik hem had.”
* Om privacyredenen is er een fictieve foto gebruikt
Wij helpen je graag
Ben je bij ons verzekerd en kunnen wij je helpen bij (het voorkomen van) arbeidsongeschiktheid? Bel naar 079 - 3 204 417 of stuur een mail naar claims.aov@klaverblad.nl. Wij helpen je graag!